Vijf van de in de totaal zeven kandidaten gingen op 20 april de voorverkiezing van de Supply Chain Professional 2011 in bij BLMC in Hoevelaken. ‘Ze hebben ons goed bezig gehouden’, is de eerste reactie van Patrick Gunther (Bausch & Lomb).
Gedurende de ochtend werden de kandidaten onderworpen aan persoonlijkheidstesten, capaciteitstesten en intelligentietesten. Ze kregen na die tijd de terugkoppeling en een persoonlijk interview. ´Leuk om te doen´, vond vrijwel iedereen, hoewel niet iedereen de cijfer-, figuren- en woordenreeksen even leuk vindt om te doen.
‘Leuk, goed, intensief en af en toe confronterend’, zegt Eric Hopstaken (Cargill). ‘Vooral de evaluatie op papier en het gesprek dat daarop volgde. In sommige dingen herken ik mijzelf niet. Maar je moet de vragen ook in de context zien en vaak kun je wel beredeneren hoe dit eruit is gekomen.’ Sinds de laatste keer dat hij zo’n test maakte vijf jaar geleden, is zijn empathisch vermogen en snelheid van beslissen toegenomen en is hij exacter geworden in het omschrijven wat hij bedoelt.
Gunther herkende zichzelf wel heel erg aan in de uitkomsten, evenals Maurice Geerars (Fabory), die een week ervoor zijn voorronde al had gedaan. ´Het sloot erg aan bij degene die ik denk dat ik ben´, zegt Gunther, die 8 jaar geleden voor het laatst zo´n test maakte. ´In vergelijking tot 8 jaar geleden ben ik meer een allround manager geworden. Toentertijd was ik veel meer gericht op specifieke terreinen.´
Voor Geerars waren de testen exact wat hij ervan had verwacht. Hij heeft het al vijf of zes keer in zijn leven eerder gedaan. ‘Ik vond de uitkomst erg goed. Ik herken mezelf erin en kan beamen dat ik dat ben.’ Cijferreeksen vindt hij het minst leuk om te doen.
Voor Manuella Wilts (Johnson & Johnson) was het al twintig jaar geleden dat ze voor het laatst zo’n test deed. Ze is het overigens wel gewend om vaak de enige vrouw te zijn en ze zou best graag een voorbeeld willen zijn voor andere vrouwen. ‘Vrouwen hebben op een bepaald punt in hun leven vaak een stukje coaching nodig, bijvoorbeeld als ze kinderen krijgen.’ Wat ze het leukst vindt aan de dag is het contact met de andere kandidaten. ‘De ene supply chain is verder in ontwikkeling dan de andere, maar we hebben wel veel te maken met dezelfde problematieken.’
Frank Moonen (Boston Scientific) had het nooit eerder gedaan, maar vond het opvallend genoeg ‘best ontspannend’. ´Van tevoren had ik veel stress. Dit ligt zwaar buiten mijn comfortzone. Mijn rol is hier anders dan in het dagelijks leven. Ik zit hier om te leren en de onderlinge sfeer is heel goed.´ Het moeilijkst vond hij het maken van de bedrijfscase, die optioneel was voor de kandidaten. ´Je moet je inleven in een virtuele wereld en in informatie die je niet hebt, en vervolgens met een analytisch antwoord komen.´
Fokko de Rooij (Nike) ziet de dag vooral als een investering in zichzelf. ‘Je krijgt niet altijd de gelegenheid om van gedachten te wisselen met andere supply chain professionals.’ Hij vond het vooral lastig om de concentratie vast te houden tijdens de testen. ‘Ik zit nooit alleen op kantoor.’ Hij herkent zich voor 85 tot 90 procent volledig in de uitkomsten.
In de middag en avond moesten de kandidaten een persoonlijke presentatie geven, waarin ze antwoord moesten geven op drie vragen en daarnaast deelnemen aan een paneldiscussie onder leiding van Supply Chain Magazines Martijn Lofvers. Tussendoor werden de kandidaten tijdens het eten ook nog eens ondervraagd door de juryleden en de aanwezige genodigde gasten. Het was al met al een lange pittige dag voor de kandidaten die om een uur of negen werd afgesloten met een borrel.
